Ateş birgiün suyu görmüş yüce dağların ardında , sevdalanmış onun deli dalgalarına.Hırçın hırçın kayalara vuruşuna , yüreğindeki duruluğuyla demişki suya ; "GEL SEVDALIM OL , HAYATIMA ANLAM VEREN MUCİZEM OL... "
Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş ;YÜREĞİM SANA ARMAĞAN...Sarılmış ateşle su birbirine sıkıca , kopmamacasına...Zamanla su buhar olmaya ateş kül olmaya başlamış.Ya kendisi yok olacakmış ya AŞKI...Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de , alıp gitmiş uzak diyarlara SU....
Ateş kızmış , ateş yakmış ormanları ....Aramış suyu diyarlart boyu , günler boyu, geceler boyu...Birgün , suya varmış yolu , bakmış o duru gözlerine SUYUN , biraz kırgın biraz hırçın.
Ve o an anlamış; "AŞKIN BAZEN GİTMEK OLDUĞUNU , AMA GİTMENİN YİTİRMEK OLMADIĞINI ... "
Ateş durmuş ,susmuş , sönmüş aşkıyla.İşte o zamandan beridir ki ;Ateş sudan Su da ateşten kaçar olmuş.ATEŞİN YÜREĞİNİ SADECE SU , SUYUN YÜREĞİNİ SADECE ATEŞ ALIR OLMUŞ... !!!
Paz Ağus. 12, 2007 12:04 am